Ewald Gramsma
Het is fijn om nuttig bezig te zijn.
Ewald (53) is zeer slechtziend en slechthorend en doet al meer dan 13 jaar vrijwilligerswerk bij Drukwerk Barendrecht. Twee keer per week reist hij met de bus naar Carnisselande, begeleid door zijn hulphond Elo. Ewald vertelt: “Ik werkte als timmerman tot ik volledig afgekeurd werd vanwege mijn ogen. Maar ik ben altijd positief en wilde wat te doen hebben. Het is fijn om nuttig bezig te zijn. Ik doe vooral vouwwerk en ik vul enveloppen. Peter legt de materialen op volgorde voor me. Zolang er niemand aan mijn spullen zit, krijg ik mijn opdrachten altijd af voor ik naar huis ga. Elo ligt rustig in zijn mand achter me en snuffelt soms wat rond. De meeste collega’s zijn aan hem gewend. Ik ben slechtziend geworden ‘in de goede tijd’. Er zijn nu zoveel technische mogelijkheden om mee te kunnen doen met de maatschappij, zoals teksten laten voorlezen op mijn telefoon en AI. Ik ga mee met mijn tijd en probeer alles uit. Zolang ik goed kan blijven lopen, wil ik dit werk tot mijn pensioen doen.”